(foto Youri Blieck, Buurtcomité Buren Met een Plan)
Sinds het Toekomstverbond is één en ander al sterk geëvolueerd en het zou dwaas zijn om…
nu we enerzijds een burning platform hebben van:
auto- en vrachtwagenfiles,
schandelijk slecht georganiseerd, kwalitatief ondermaats en slecht onderhouden openbaar vervoer
onvoldoende faciliteiten voor fietsers,
street canyons vol luchtvervuiling waarvan er per definitie meer zijn in de stad dan daarbuiten
maar anderzijds ook:
ondernemers die zelf hun best doen en de overheid oproepen om strenger te zijn (technologie vrachtwagens) en ‘gewone’ mensen die massaal beginnen te fietsen en allang begrepen hebben dat dieselwagens out zijn (en niet veel meer nodig hebben om ook benzinewagens uit te zwaaien)
… niet van de gelegenheid gebruik te maken om met iets radicaal nieuws de wereldmedia te halen:
Een voetgangersstad tussen Schelde en Leien:
zonder privé-auto’s,
met enkel ondergrondse trams,
met bovengronds uitsluitend hoogefficiënt elektrisch* openbaar vervoer met hoogfrequente elektrische busjes**, elektrische taxi’s***,
fietspaden (enkel) op alle doorgangsstraten,
vrachtvervoer met cargofietsen en elektrische bestelwagens (uitzondering: wegenwerken en bouwprojecten),
bovendien bovengronds een snelheidsbeperking 20 km/u,
één niveau van bestrating, dus geen trottoirs,
geen parkeerstroken,
geen rijvakken,
zoveel mogelijk doorlaatbare bodem en groenaanplanting (grote tegel- en geveltuinen),
waar kinderen, ouderen en gehandicapten zonder angst kunnen bewegen en waar hulpdiensten en vuilnisomhaling veel vlotter kunnen komen.
Geen bouwprojecten met garages en herbestemming van ruimte nu ingenomen door bestaande inpandige garages >> fietsparkings, ateliers, magazijnen, champignonkwekerijen enz.
Deze voetgangersstad kan in een tweede fase uitgebreid worden tot aan de Singel/Ring.
Van Leien tot stadsrand, dus inclusief districten:
–
– ULEZ-zone mits volledige overkapping van de ring (anders hebben LEZ en ULEZ geen enkele zin)
– Trams die geen lussen behoeven en uitsluitend in eigen bedding rijden.
– Van en naar locaties buiten de stad die niet bediend worden door S-lijnen van de NMBS: zo schoon mogelijke bussen met voorkeur voor elektrische (met uitkijk op waterstof, dus ook elektrisch opgewekt). In Spaanse steden kan je in het centrum bussen nemen naar andere steden – alleen zitten die centrale busstations en het traject van het eerste deel van de busritten (dat zou bij ons zijn van ergens tussen de Leien en de Singel tot ergens buiten de Singel) ondergronds, met in ruimte beperkte loket-, wachtzaal, controle- en winkelfunctie bovengronds.
– Wegconversie****:
Het dure onderhoud van wegen en bijhorende rioleringen, trottoirs en verhardingen, palen en borden enz. wordt drastisch beperkt op basis van nut. Hoe meer rationele benutting, hoe groter het bestaansrecht van een weg. Hoe lager het nut (gemeten aan afstand van een centrum en aantal bediende woningen of bedrijven of mensen) hoe groter de kans dat de weg 100% wordt weggeconverteerd naar niet-verharde bodem en herbestemd.
– Parkeerplaatsconversie: is ook hier een logisch gevolg. Parkeerplaatsen op het openbaar domein, maar ook op privéterreinen bieden een enorme economische groeikans qua verdichting en (minstens evenredige, want voor leefbaarheid noodzakelijke) vergroening en ruimte voor terrassen, marktplaatsen, speelplekken en zitplaatsen voor ouderen…
– Partiële wegconversie:
Een aantal bestaande wegen wordt uitsluitend gereserveerd voor openbaar vervoer en fietsen. Vrachtwagens zijn nog enkel toegelaten binnen een bepaald tijdsvenster op daartoe bestemde bestaande wegen naar strategisch geplaatste lospunten aan de rand, waar cargo wordt overgeladen op cargofietsen en elektrische bestelwagens.
– Lospunten zijn bij voorkeur knooppunten tussen zoveel mogelijk verkeersmodi, (waar bv. ook toeristenbussen, die nu parkeren op de Scheldekaaien!! overladen op tram of elektrische busjes), met lockers voor leveringen van DHL, UPS, Post nl, etc. (die ook niet verder de stad in mogen) strijk- en dienstenchequecentra, bancontact, cafetaria met binnenspeeltuin, beveiligde fietsparking (mede gefinancierd door de fietssector), eerstelijnsgezondheidscentrum (vervangt spoeddienst), schoenmaker/slotenmaker, fietsenmaker, winkel type nachtwinkel (maar zonder sterke drank)… zodat het er leeft en veilig is.
Deze maatregelen zijn volgens ons nodig om te zorgen dat de verwachte kleinere modal shift buiten de stad wordt gecompenseerd door een grotere shift binnen stedelijk gebied en om van Antwerpen na 100 jaar weer een stad te maken waar het voor gezinnen en ouder wordende mensen aangenaam wonen is en een prettige bestemming voor bezoekers.
Bovendien houdt deze visie rekening met de reeds begonnen toename van kinderen en jongeren en met de verwachte veroudering van de bevolking, evenals met evoluties qua huisvesting en levensstijl van deze laatste groep en de algemene evolutie naar korte keten-voedselvoorziening, ontspulling, en duurzaamheid, die al gereflecteerd is in de visie van projectontwikkelaars (kleinere wooneenheden, betere openbare en gemeenschappelijke ruimtes).
tekst: Anne Baudouin
* Wind, zon of kern – dat is een andere discussie
** Hoogfrequente elektrische busjes binnen de leien: asap zelfrijdend. Sowieso snel, want hoeven de weg niet langer te delen met privé-auto’s, bussen, trams of vrachtwagens. Standing room mainly. Wel geschikt voor gehandicapten.
*** Taxi’s: veel meer en dus veel goedkoper dan nu – in aanvang gesubsidieerd?
**** We schrappen wegen in Vlaanderen tot we het aantal kilometers weg in Nederland minstens benaderen…