16 februari 2014
Alsnog op korte termijn 2 van de 5 alternatieven doorrekenen met gedifferentieerde tol kan jarenlange procedureslag voorkomen
In De Zevende Dag wees Elisabeth Meuleman (Groen) er terecht op dat het Meccanotracé binnen het MER Oosterweelverbinding niet is gemodelleerd met gedifferentieerde tol. We wezen daar eergisteren ook al op in onze eerste reacties op de regeringsbeslissing, toen we het over appelen en peren hadden.
We slaan het MER-rapport open waaraan bijna drie jaar is gewerkt en lezen op p.260 van deelrapport 4 (Mobiliteit):
We hebben de indruk dat velen nog niet beseffen wat hiervan de draagwijdte is.
De regering heeft vandaag de mond vol van ‘gedifferentieerde tolheffing’. En terecht. Maar wat verzwijgen de regeringspartijen stelselmatig? Dat in het MER-rapport dit scenario wel is doorgerekend in combinatie met de Oosterweelverbinding, maar niet in combinatie met het Meccanotracé of het alternatief Oosterweel-Noord.
Als gevolg daarvan doet het MER wat het absoluut niet moet doen: appelen met peren vergelijken.
Dit heeft verregaande gevolgen, want wat betreft beide alternatieven leidt het tot een waslijst van kennislacunes. We noemen er een paar op:
– resultaten op vlak van mobiliteit: niet gekend
– resultaten op vlak van luchtkwaliteit: niet gekend
– resultaten op vlak van geluid: niet gekend
– resultaten op vlak van MKBA: niet gekend (cfr. MKBA-rapport p.96)
– …
Dit heeft intussen ook al politieke gevolgen, want de drie regeringspartijen rekenen het eigen BAM-tracé qua leefbaarheid rijk – ze hebben het over foto-finishes en bijna-ex aequos – op basis van deze kennislacunes. Sinds vrijdag zetten ze namelijk het doorgerekende scenario Oosterweel met gedifferentieerde tolheffing in de etalage, maar een evenwaardige analyse van de alternatieven is niet voorhanden. Zo maken de regeringspartijen op basis van kennislacunes vergelijkingen van eigen makelij en beginnen ze dingen te beweren die NIET in het MER-rapport staan.
Procedureel zal blijken dat de Vlaamse regering geen andere keuze heeft dan deze aantoonbare kennislacunes alsnog te laten invullen door studiegroep Antea, die het MER-rapport maakte. Anders is van een correcte en eerlijke vergelijking tussen scenario’s geen sprake, en een dergelijke vergelijking was net de bedoeling van het opmaken van een milieueffectenrapport.
Pijnlijk bij dit alles is dat in het MER-rapport reeds staat dat een ‘kwalitatieve verkeerskundige inschatting’ (d.w.z. zonder cijfermateriaal) van het Meccanotracé met gedifferentieerde tol leert dat dit scenario een positief effect zal hebben op het verkeerssysteem. Om van de grote gezondheidsbaten maar te zwijgen, want met gedifferentieerde tol blijft nóg meer verkeer weg uit de stad dan bij een Meccanotracé zonder sturing – en dat laatste scenario scoorde reeds beter dan het BAM-tracé op het vlak van leefbaarheid. Geen foto-finish dus, behalve in de hoofden van de regeringspartijen.
Als de Vlaamse regering deze weg niet inslaat, sneuvelt de regeringsbeslissing van 14 februari 2014 in de loop van de komende inspraakprocedures.
Mogen wij even in herinnering brengen dat op 19 december 2005 stRaten-generaal wees op de ‘beleidsmatige fout’ die de toenmalige regering maakte door vast te houden aan vrachtverbod in de Kennedytunnel? In ons toenmalige bezwaarschrift bepleitten we toen om ons alternatieve tracé te modelleren zonder dat vrachtverbod. We schreven:
Het alternatieve tracé dient geëvalueerd in combinatie met een voor vrachtverkeer toegankelijke Kennedytunnel waar tol geheven wordt.
Vrijdag deed de huidige regering eindelijk afstand van de eigen randvoorwaarde omdat uit het MER-rapport blijkt dat ze ‘contraproductief’ is. Ze vervangt ze nu door de randvoorwaarde die stRaten-generaal negen jaar geleden op tafel legde, als enige. De voorbije negen jaar is dus gesleuteld aan een regeringsproject op basis van een fundamentele kennislacune, men wist namelijk niet hoe dat vrachtverbod aan de Kennedytunnel zou werken. Il faut le faire. Negen jaar lang negeerden diverse regeringen onze vraag om deze randvoorwaarde los te laten. Van vertraging gesproken.
Eindelijk is deze kennislacune van de baan. Maar ze wordt al meteen vervangen door een nieuwe fundamentele kennislacune, aangezien de regeringsbeslissing een scenario behelst dat enkel voor het eigen tracé blijkt te zijn doorgerekend.
Hier zijn eigenlijk geen woorden voor, want stRaten-generaal was negen jaar geleden binnen de wettelijk voorgeschreven inspraakprocedures de enige pleitbezorger van die randvoorwaarde die de regering nu enkel op het eigen tracé plakt.
Als de regering dit niet op korte termijn remedieert, dreigen weer jaren vertraging in het Oosterweeldossier.
Manu Claeys en Peter Verhaeghe, voor stRaten-generaal
Persbericht – Reparatie MER-rapport Oosterweelverbinding biedt uitweg voor Vlaamse regering
